Ik ben Frank Meeuwisse en 1 van mijn hobby’s die ik met veel passie doe is Urbex-fotografie. Alweer meer dan 6jaar geleden kwam ik er mee in aanraking, doordat een vriend en mede urbexfotograaf Richard Hofman me meevroeg om een keertje mee te gaan urbexen
Sinds dien ben ik gestoken door het urbex-virus, wat inhoudt dat je via internet met zijn vele kanalen locaties blijft spotten, met de bedoeling mocht tijd/geld/middelen samen komen de locaties te bezoeken.
Ons eerste avontuur op dit vlak was ziekenhuis Bloemendaal. Daarna volgde tot op heden nog vele avonturen van locaties als Sinteranlage, die helaas niet meer bestaat tot verlaten staalfabrieken (HF4-HF6) die nog steeds bestaan en buitenbedrijf zijn, tot verlaten huisjes (maisons op zijn Belgisch/Frans). Het leuke aan urbex fotografie is het zoeken naar locaties op internet, het vinden als je op pad gaat en het binnengeraken, en als je dan zonder veel kleerscheuren weer buiten staat met een camera vol prachtige platen, dan geef dat toch weer een behoorlijke kick als je weer thuis onder het genot van een lekker bier je foto’s zit te bekijken. Elke keer is het een verrassing wat je op een locatie aan zult treffen en hoe je op jouw manier de locatie vastlegt op de gevoelige plaat. Met deze website wil ik mensen een kijkje gunnen in de fascinerende wereld van de schoonheid van het verval in al zijn facetten. Voor meer informatie wat Urbex Exploring inhoudt en wat er allemaal bij komt kijken, verwijs ik u beste lezer naar het internet, aangezien daar al genoeg overgeschreven en gepubliceerd is. De informatie die u daar kunt vinden is perfect uitgelegd.
De belangrijkste regel van Urbex Exploring is om “alleen voetafdrukken achter te laten, alleen foto’s te nemen”, maar helaas zijn er mensen in de wereld die er anders overdenken. Alle locaties die op mijn website staan, betreed ik met respect en ik forceer niks om er binnen te geraken.
Tot slot wens ik je veel kijk plezier met mijn Urbex foto’s. Bon Vovage.